Sinds 1980 werk ik als autonoom beeldend kunstenaar en ontwerp opdrachten in de openbare ruimte. Daarnaast ben ik docent aan de kunstacademie in Breda en Den Bosch en organiseer ik regelmatig beeldende kunsttentoonstellingen.
De permanente aanwezigheid van het beeld vind ik interessant. Mijn beeldend onderzoek gaat over het activeren van het kunstwerk in een omgeving. Daardoor zijn in mijn werk herinnering, re-enactment, verandering en beweging, tijd en zichtbaarheid conceptuele beeldmiddelen.
Toelichting op mijn beeldende werk door Sandra Smets:
Het werk van Herman Lamers concentreert zich op een concrete vraagstelling over en met de ruimte waar het kunstwerk komt. De menselijke ontmoeting met de wereld om hem heen staat daarbij centraal. Abstractie, realisme en poëzie gaan samen in vorm- en materiaalkeuze. Wie hem door die vaak figuratieve aanpak aanziet voor beeldhouwer vergist zich. Lamers is een conceptueel kunstenaar voor wie het beeld niet het doel is, maar een middel tot ontmoeting en confrontatie: een onderzoek waarbij abstracte, figuratieve en organische vormen ingezet worden. Wanneer een kunstwerk verschillende betekenislagen bevat kan toegankelijkheid of vervreemding een welkome opstap zijn. Door die beelden uit te voeren in bijzondere materialen lokt het werk van Lamers een fysieke toenadering uit. Dit wil niet zeggen dat het werk uitleggerig of begrijpelijk is. Een goede sculptuur op een verkeerde plek is interessant, en een slecht beeld goed gepresenteerd kan de toeschouwer verleiden tot betrokkenheid.
Ruim dertig jaar geleden begon Lamers zijn kunstenaarschap met grote ruimtelijke installaties in leegstaande gebouwen waarvoor hij verrassende beeldende commentaren ontwerpt. Daarna werd hij uitgenodigd om ook permanente beelden te ontwerpen voor een grote diversiteit aan locaties. Abstract of figuratief, al Lamers\' werken gaan primair over het achterliggende verhaal.
De beelden en installaties zijn reacties en een beeldend commentaar op de ruimte. Het is een onderzoek naar de mogelijke betekenis en functie van de aanwezigheid van een object in de omgeving. De context is essentieel. De kunstwerken zijn constructies om het verhaal van de ruimte te benoemen. Daarbij gebruik hij juist geen persoonlijk handschrift of herkenbaar eigen beeldtaal.
Zijn werken refereren naar de fysieke, historische, anekdotische en/of architectonische functies van de ruimte. Daarbij gebruik hij beelden met een sterk herkenbare, eigen identiteit, zoals historische figuren, rotsblokken, sprookjes en dierfiguren, maar ook puur abstracte beelden die zich als vertrouwde artefacten in de omgeving manifesteren. Het zijn beeldvormen die het zonder externe legitimatie kunnen stellen, ze zijn autonoom en lijken vaak geen maker te hebben. De beelden verwijzen naar aspecten van de ruimte die onbekend zijn of door nieuwe functies zijn verdwenen.
Voor deze ingrepen maakt hij gebruik van realistische of abstracte elementen voortkomend uit die plek, digitale scans van mensen en dieren, of ik laat een exacte kopie maken van bekende personen. Door materiaalkeuze en positionering van het werk op de locatie ontstaat de nieuwsgierigheid. Juist figuratie wekt vaak vragen op over het belang en de betekenis van het beeld.
De volgende opdracht is een goed voorbeeld van mijn beeldend onderzoek
Een permanente installatie op Schiphol als grensplaats.
De G-pier van Schiphol is een 300 meter lange rechte gang met hoge glazen wanden. Ik heb een werk gemaakt dat uit drie elementen bestaat en zich over de gehele pier manifesteert.
Bij de ingang ligt een vloerpatroon in zwart granito; een gespiegelde structuur, opgebouwd uit één witte lijn. Boven de rolbanen hangen zwarte aluminium lijnen, die een afbeelding zijn van de grenzen van Nederland met Duitsland en België. Aan het eind van de loopbanden staat een aquarium, waarin drie kleine haaitjes zwemmen. De Boeings op het vliegveld hebben grote vormovereenkomsten met de haaien.
Zichtbaarheid in Zwolle
Mijn twee monumentale transparante glazen beelden van de engel in Zwolle veranderen voortdurend door het zonlicht. De vraag die bij deze opdracht ontstond was: Wat is het echte beeld van de engel, het positieve materiële glazen beeld in het centrum, of het negatieve immateriële beeld van het blok glas waar de engel uit gesneden is, maar wel zichtbaar is als residu.
Tijd in Beverwaard
In een grote vijver van een prachtig park middenin de Beverwaard, een achterstandswijk in Rotterdam, verschijnen en verdwijnen op willekeurige momenten nijlpaardkoppen in het water. Deze combinatie is net zo vervreemdend als het stijvolle park in de arme wijk.
Re-enactment in Rotterdam en Zutphen
Het beeld van de Reus van Rotterdam bestaat uit een exacte kopie van hem, zijn huiskamer met reuze schoenen en een stoel. De installatie is in grijstinten uitgevoerd waardoor een theatrale 3d uitvoering van een foto uit de jaren vijftig ontstond, die uitgenodigt om in te gaan staan.Zutphen
In Zutphen staan in een gracht vier kunststof knotwilgen die om het kwartier in de mist verdwijnen. Middenin de stad laat ik een echo zien van de meest karakteristieke beelden rondom de stad: Knotwilgen in de mist.
Installaties
Exit- Pictura Dordrecht
Mijn laatste grote tijdelijke installatie was in de barokke ruimtes van Pictura. Vier installaties waarbij de bezoeker steeds fysiek/mentaal in een andere positie wordt gemanouevreerd.
In de eerste ruimte werd de bezoeker buiten gesloten, doordat deze onder water was gezet, daarbinnen stonden een witte en een zwarte zebra. De tweede ruimte was een Frans terras met tafels en stoelen met aan de wand afbeeldingen van kalasnikovs en de graffiti Merde. In de volgende ruimte stond in het centrum een enorm bewegend beeld in de vorm van een hart. De beweging versnelde als je toeschouwer dichterbij kwam. In de vierde ruimte was een verhoogde catwalk met 40 vechtende cupidos op ooghoogte. Hier liep men om deze catwalk heen met rondom wanden vol neonbeelden en teksten over herinneringen en angsten.
Belangrijkste activiteiten
Permanente beelden voor gebouwen en openbare ruimtes, zoals pleinen, scholen, vliegvelden en rotondes. Stilstand en beweging, verandering en vervreemding zijn daarbij belangrijke uitgangspunten.
Enkele voorbeelden:
Op Schiphol(1992) een aquarium met kleine haaitjes. Op de rolbanden worden de bezoekers voortbewogen onder de grenslijnen van Nederland.
In het belastinggebouw van Roosendaal(1995)hangen enorme luchtbellen met daarin neonbeelden die steeds aan en uitgaan.
Op de rotonde van Alkmaar vormen de acht stilstaande beelden een filmpje door eromheen te rijden.
In de doodstille vijver van de Beverwaard (2010) verschijnen ad random nijlpaardkoppen boven het wateroppervlak.
Tijdelijke installatie en concepten.
In leegstaande gebouwen en etalageruimtes maak ik beelden die direct aansluiten op de actualiteit en de omgeving.
In Het Lab in Dordrecht werkte in drie jaar aan een voortdurend wisselende reeks van publieke presentaties.
Op het Dierenlandje in Rotterdam verandert 10 jaar lang elk jaar de samenstelling kleur en plaats van de beelden. Uitgangspunt was dat de bewoners elk jaar een beeld wegstemt en ik die vervang voor een ander.
In de Zalmhaven plaats ik elk half jaar een ander beeld op een prominente sokkel
Lesgeven in 3D en conceptontwikkeling aan de kunstacademie AKV-St.Joost in Den Bosch.
Tentoonstellingscommissie van Pictura , Dordrecht.
De permanente aanwezigheid van het beeld vind ik interessant. Mijn beeldend onderzoek gaat over het activeren van het kunstwerk in een omgeving. Daardoor zijn in mijn werk herinnering, re-enactment, verandering en beweging, tijd en zichtbaarheid conceptuele beeldmiddelen.
Toelichting op mijn beeldende werk door Sandra Smets:
Het werk van Herman Lamers concentreert zich op een concrete vraagstelling over en met de ruimte waar het kunstwerk komt. De menselijke ontmoeting met de wereld om hem heen staat daarbij centraal. Abstractie, realisme en poëzie gaan samen in vorm- en materiaalkeuze. Wie hem door die vaak figuratieve aanpak aanziet voor beeldhouwer vergist zich. Lamers is een conceptueel kunstenaar voor wie het beeld niet het doel is, maar een middel tot ontmoeting en confrontatie: een onderzoek waarbij abstracte, figuratieve en organische vormen ingezet worden. Wanneer een kunstwerk verschillende betekenislagen bevat kan toegankelijkheid of vervreemding een welkome opstap zijn. Door die beelden uit te voeren in bijzondere materialen lokt het werk van Lamers een fysieke toenadering uit. Dit wil niet zeggen dat het werk uitleggerig of begrijpelijk is. Een goede sculptuur op een verkeerde plek is interessant, en een slecht beeld goed gepresenteerd kan de toeschouwer verleiden tot betrokkenheid.
Ruim dertig jaar geleden begon Lamers zijn kunstenaarschap met grote ruimtelijke installaties in leegstaande gebouwen waarvoor hij verrassende beeldende commentaren ontwerpt. Daarna werd hij uitgenodigd om ook permanente beelden te ontwerpen voor een grote diversiteit aan locaties. Abstract of figuratief, al Lamers\' werken gaan primair over het achterliggende verhaal.
De beelden en installaties zijn reacties en een beeldend commentaar op de ruimte. Het is een onderzoek naar de mogelijke betekenis en functie van de aanwezigheid van een object in de omgeving. De context is essentieel. De kunstwerken zijn constructies om het verhaal van de ruimte te benoemen. Daarbij gebruik hij juist geen persoonlijk handschrift of herkenbaar eigen beeldtaal.
Zijn werken refereren naar de fysieke, historische, anekdotische en/of architectonische functies van de ruimte. Daarbij gebruik hij beelden met een sterk herkenbare, eigen identiteit, zoals historische figuren, rotsblokken, sprookjes en dierfiguren, maar ook puur abstracte beelden die zich als vertrouwde artefacten in de omgeving manifesteren. Het zijn beeldvormen die het zonder externe legitimatie kunnen stellen, ze zijn autonoom en lijken vaak geen maker te hebben. De beelden verwijzen naar aspecten van de ruimte die onbekend zijn of door nieuwe functies zijn verdwenen.
Voor deze ingrepen maakt hij gebruik van realistische of abstracte elementen voortkomend uit die plek, digitale scans van mensen en dieren, of ik laat een exacte kopie maken van bekende personen. Door materiaalkeuze en positionering van het werk op de locatie ontstaat de nieuwsgierigheid. Juist figuratie wekt vaak vragen op over het belang en de betekenis van het beeld.
De volgende opdracht is een goed voorbeeld van mijn beeldend onderzoek
Een permanente installatie op Schiphol als grensplaats.
De G-pier van Schiphol is een 300 meter lange rechte gang met hoge glazen wanden. Ik heb een werk gemaakt dat uit drie elementen bestaat en zich over de gehele pier manifesteert.
Bij de ingang ligt een vloerpatroon in zwart granito; een gespiegelde structuur, opgebouwd uit één witte lijn. Boven de rolbanen hangen zwarte aluminium lijnen, die een afbeelding zijn van de grenzen van Nederland met Duitsland en België. Aan het eind van de loopbanden staat een aquarium, waarin drie kleine haaitjes zwemmen. De Boeings op het vliegveld hebben grote vormovereenkomsten met de haaien.
Zichtbaarheid in Zwolle
Mijn twee monumentale transparante glazen beelden van de engel in Zwolle veranderen voortdurend door het zonlicht. De vraag die bij deze opdracht ontstond was: Wat is het echte beeld van de engel, het positieve materiële glazen beeld in het centrum, of het negatieve immateriële beeld van het blok glas waar de engel uit gesneden is, maar wel zichtbaar is als residu.
Tijd in Beverwaard
In een grote vijver van een prachtig park middenin de Beverwaard, een achterstandswijk in Rotterdam, verschijnen en verdwijnen op willekeurige momenten nijlpaardkoppen in het water. Deze combinatie is net zo vervreemdend als het stijvolle park in de arme wijk.
Re-enactment in Rotterdam en Zutphen
Het beeld van de Reus van Rotterdam bestaat uit een exacte kopie van hem, zijn huiskamer met reuze schoenen en een stoel. De installatie is in grijstinten uitgevoerd waardoor een theatrale 3d uitvoering van een foto uit de jaren vijftig ontstond, die uitgenodigt om in te gaan staan.Zutphen
In Zutphen staan in een gracht vier kunststof knotwilgen die om het kwartier in de mist verdwijnen. Middenin de stad laat ik een echo zien van de meest karakteristieke beelden rondom de stad: Knotwilgen in de mist.
Installaties
Exit- Pictura Dordrecht
Mijn laatste grote tijdelijke installatie was in de barokke ruimtes van Pictura. Vier installaties waarbij de bezoeker steeds fysiek/mentaal in een andere positie wordt gemanouevreerd.
In de eerste ruimte werd de bezoeker buiten gesloten, doordat deze onder water was gezet, daarbinnen stonden een witte en een zwarte zebra. De tweede ruimte was een Frans terras met tafels en stoelen met aan de wand afbeeldingen van kalasnikovs en de graffiti Merde. In de volgende ruimte stond in het centrum een enorm bewegend beeld in de vorm van een hart. De beweging versnelde als je toeschouwer dichterbij kwam. In de vierde ruimte was een verhoogde catwalk met 40 vechtende cupidos op ooghoogte. Hier liep men om deze catwalk heen met rondom wanden vol neonbeelden en teksten over herinneringen en angsten.
Belangrijkste activiteiten
Permanente beelden voor gebouwen en openbare ruimtes, zoals pleinen, scholen, vliegvelden en rotondes. Stilstand en beweging, verandering en vervreemding zijn daarbij belangrijke uitgangspunten.
Enkele voorbeelden:
Op Schiphol(1992) een aquarium met kleine haaitjes. Op de rolbanden worden de bezoekers voortbewogen onder de grenslijnen van Nederland.
In het belastinggebouw van Roosendaal(1995)hangen enorme luchtbellen met daarin neonbeelden die steeds aan en uitgaan.
Op de rotonde van Alkmaar vormen de acht stilstaande beelden een filmpje door eromheen te rijden.
In de doodstille vijver van de Beverwaard (2010) verschijnen ad random nijlpaardkoppen boven het wateroppervlak.
Tijdelijke installatie en concepten.
In leegstaande gebouwen en etalageruimtes maak ik beelden die direct aansluiten op de actualiteit en de omgeving.
In Het Lab in Dordrecht werkte in drie jaar aan een voortdurend wisselende reeks van publieke presentaties.
Op het Dierenlandje in Rotterdam verandert 10 jaar lang elk jaar de samenstelling kleur en plaats van de beelden. Uitgangspunt was dat de bewoners elk jaar een beeld wegstemt en ik die vervang voor een ander.
In de Zalmhaven plaats ik elk half jaar een ander beeld op een prominente sokkel
Lesgeven in 3D en conceptontwikkeling aan de kunstacademie AKV-St.Joost in Den Bosch.
Tentoonstellingscommissie van Pictura , Dordrecht.